Het is het begin van de avond en je loopt een schemerig steegje door, midden in de New Yorkse Bronx van de jaren 80. De beats van Run DMC afgewisseld met verkeersgeluiden vibreren door de klamme lucht en dan achter een paar dozen vind je een kunstwerk. Grote kans dat dit een werk van Marcel Labrie is, want dat is precies de vibe die hij met zijn werk weet te vangen. Zijn werkt schuurt, roept vraagtekens op en voelt rebels aan, net als dat steegje in New York.
Het begin
Als 10 jarig ventje loopt Labrie voor het eerste tegen graffiti aan in een van de Donald Ducks die hij las. Hij was direct geïntrigeerd, aangezien hij toch al veel tijd doorbracht met tekenen werd de graffitistijl hier ook onderdeel van. Na zijn studie ging hij aan de slag als binnenhuisarchitect en tekende hij veel interieurs met als extra dat hij in de winkel waar hij voor werkte ook zijn kunst mocht exposeren. Dit smaakte naar meer en toe besloot Labrie full time als kunstenaar aan de slag te gaan, ‘als je echt iets wilt lukt dat, maar je moet er wel knijterhard voor werken.’
‘De zorg zit vol met stille helden, die schreeuwen niet om aandacht maar verdienen het wel! Al die kleurrijke beelden in de stad is een echte statement.’
Inspiratie
Zijn steentje bijdrage aan Heart Work Heroes was een ‘no brainer’ voor Labrie. Kunst in de stad, aandacht voor de zorg en ook nog eens in mijn home town! Daarnaast kent hij de zorg van dichtbij. Zijn dochter Sanne heeft al jaren te maken met diabetes type 1. Iets waar je echt 24/7 rekening mee moet houden. Toen het werd gesignaleerd wist hij nog niks van diabetes, bij Diabeter in Rotterdam zijn ze toen opgevangen om in korte tijd zoveel mogelijk te leren. ‘De zorg was voor ons toen echt super, pure warmte kregen we van die mensen, verpleging en artsen!’ Sanne nu 18 is nog altijd een grote inspiratie voor hem, ‘zoals zij er mee omgaat is echt ongelooflijk.’
De toekomst
Labrie is erg druk, de opdrachten blijven maar komen en zijn werk is gewild op de vraag waar hij naar toe aan het werken is antwoord hij dat hij graag zijn werk naar de ‘roots’ zou willen terug brengen door gevraagd te worden voor een solo expositie in New York.